چی شدم یهو؟!

خب راستش از وقتی که استوریامو ریپلای میکنه حس خوبی ندارم...ینی نه اینکه حس بدی داشته باشما ولی خوشحال نیستم!

فقط در لحظه خوشحال میشم...انگار هفته ی پیش واقعا دل کندم!

شبیه این داستانای آموزنده شده...مثلا یه پسری عاشق یه دختره میشه و براش شرط میذارن که برو فلان کارا رو انجام بده...بعدش پسره همه رو انجام میده و موفق میشه ولی وقتی که میخوان دختره رو بدن بهش، قبول نمیکنه و میگه من با عشق دختر شما، یه چیز ارزشمندتری رسیدم و این حرفا!!!!

البته که من خیلی به چیزای ارزشمندی نرسیدم...شاید یه سری چارچوب مسخره رو کنار گذاشتم ولی سیگاریم شدم! :|

دیروز واقعا دیگه داشتم عن سیگار کشیدنو درمیاوردم! :/

تقصیر ابی نیست که سیگاری شدم...همش به خاطر جوگیر شدن خودمه ولی حالم ازینکه میگم اگه اون بخواد باهام دوست بشه دیگه نمیکشم(کاری ندارم شوخی یا جدی میگم!) بهم میخوره!

شاید برای خیلیا عادی باشه...میگن خب آدم عاشق رفتاراش اینجوریه و ازین دری وریا...اگه عشق و عاشقی به این حرفا باشه و آدم بخواد اینقدر ضعیف و بی اراده بشه، دلم نمیخواد هیچوقت عاشق بشم!

فکر کنم خیلی زود دیر شد...اگه یه درصد ابی به منظوری در دوستی رو باز کرده باشه، فقط میتونم بگم دیر کرد...دقیقا شبی که فکرشو از ذهنم بیرون کردم اومد! شاید در لحظه خوشحال بشم که پی اماشو توی گوشیم ببینم ولی از درون اینجوری نیستم...از درون آدمیم که چشم و گوشش خیلی باز شده و مثل عاشقا به این قضایا نگاه نمیکنه بلکه به عنوان یه نفر سوم به قضیه نگاه میکنه...

شاید آبجیم راست میگه که از یه جایی به بعد فقط میخوای به دستش بیاری که بندازیش دور!

شاید الان توهم زدم که تا یه درصدی به دستش آوردم...

نمیدونم...من هیچی نمیدونم!

شاید فقط تو فاصله ی چند روز دیگه بیام حرفای اینجا رو بخونم و بگم چه چرندیاتی!

بهم گفت دنبال جا میگرده که دوباره کافشو باز کنه...میدونم که روزی که کافشو باز کنه میرم...خیلی بیشتر از قبل میرم اما نمیدونم همون احساسات باشه یا نه...شاید بیشتر شن...شاید کمتر شن...شاید اصلا نباشن...

شاید اون واقعا مثل افلاطون نیست...!

شاید من عاشق اون نیستم...

خدایا چقد دلم برای کهربا تنگ شده!

چرا اونا باید پیر میشدن؟! چرا همسن و سال خودم نگهشون نداشتم؟! الان همش حس میکنم دیگه خیلی ازم دورن...

مریم گنگ